All good things come to an end

Daar staan we dan, aan het einde van weer een avontuur. Iets langer dan een jaar geleden begonnen we aan deze reis en nu is het moment van afscheid nemen alweer aangebroken. Eigenlijk te vroeg, maar we zijn dankbaar dat we deze kans hebben gekregen. We hebben hier een geweldige tijd gehad die we zeker niet hadden willen missen!

Morgen vliegen we weer naar Amsterdam en dat geeft een dubbel gevoel; zin, maar geen zin. Curaçao voelt eigenlijk al een tijdje net zo thuis als Nederland. En dat betekent dat we Curaçao dan ook erg zullen missen, maar dat we er toch ook naar uit kijken om terug naar Nederland te gaan en iedereen daar weer te zien. Maar voor nu nemen we dan toch echt afscheid, voorlopig dan.

Korsou, ayo!

Laatste week

Ons vertrek komt nu toch wel echt dichtbij! Volgende week zitten we namelijk rond deze tijd (al)weer in het vliegtuig terug naar Nederland. Een maand geleden leek het nog ontzettend ver weg, maar deze dagen komt het gevoel van vertrek toch wel steeds iets dichterbij...

Deze laatste week is vooral een week om de laatste dingen te regelen; al onze spullen inpakken, ons huis schoonmaken, ons uitschrijven en heel belangrijk; genieten van al het goede dat Curaçao te bieden heeft en natuurlijk van alle lieve mensen om ons heen. Een week van afscheid nemen en laatste keren.

Voor nu genieten we nog even extra hard.

Dia di bandera

2 juli staat op Curaçao bekend als dia di bandera (dag van de vlag). Op deze dag wordt gevierd dat de Eilandsraad op 2 juli 1951 voor het eerst bij elkaar kwam. Ondanks dat sommige mensen het niet eens zijn met deze regering laten de meeste Curaçaoënaren deze dag niet aan zich voorbij gaan en is het een reden voor een feestje. Mensen rijden met vlaggetjes aan de auto, de bevolking gaat gekleed in de kleuren van de vlag (blauw en geel) en is er veel muziek, gedans en eten. We konden dit dan ook niet aan ons voorbij laten gaan en dus zijn we 's middags naar Otrabanda gegaan om even een kijkje te nemen.