Padangbai - Gili Trawangan

Vanmorgen nog ontbeten met een banana pancake, de scooter teruggebracht en geprobeerd te pinnen, maar om een of andere reden doen alle pinautomaten het hier vandaag niet!

We moesten om 11 uur al uitchecken en aangezien de boot om 1 uur zou vertrekken zijn we maar ergens wat gaan drinken en eten. Het water stond zo laag dat ze met de boot niet bij de steiger kon komen, na tig keer proberen en overleggen besloten ze om zo dicht mogelijk bij het strand te stoppen. Dit betekende dus dat alle passagiers via het water eruit en erin moesten. Gewoon even bij de motor omhoog klimmen, alsof het niets is ;) Uiteindelijk zijn we met een uurtje vertraging vertrokken. Het was voor mij een behoorlijk heftige reis. Het is niet lang, zo’n 1,5 uur varen, maar de golven waren zó hoog. En ik heb al vrij snel last van reisziekte, dus met de minuut werd ik stiller. Het helpt dan ook niet dat er achter je iemand luidruchtig aan het overgeven is en tussendoor chips zit te eten?! Maarr, zo ver kwam het bij mij dan ook weer niet. Het vervelende was dat door de hoge golven de raampjes dicht waren en als het slechter voelen gaat opspelen heb ik juist frisse lucht nodig. In ieder geval, na die 1,5 uur heftige zee was ik dan ook blij om voet aan wal te zetten!

Aangezien het maar een erg klein eilandje is, met relatief weinig accommodaties voor de hoeveelheid mensen, zijn we direct op zoek gegaan naar een slaapplek. Uiteindelijk gekozen voor Dino’s Turtle Cottages, morgen op zoek naar iets anders want dit is niet echt iets om blij van te worden... Na onze backpacks gedropt te hebben zijn we op zoek gegaan naar de enigste ATM op het eiland en deze deed het gelukkig wel! Je kan hier alleen met creditcard pinnen en het kan zijn dat ie leeg is en dan kan het een poos duren voordat deze weer word bijgevuld, gelukje dus.

Bali Agi & Virgin Beach

Vandaag na onze banana pancakes ontbijt (ook nog bij de prijs in) naar het ‘omawinkeltje’ iets verderop in de straat gelopen om een scooter te huren.

We hadden alleen Tenganan op de planning staan en verder zouden we wel zien. Zo gezegd, zo gedaan. Na een poosje gereden te hebben raakte de tank aardig leeg en aangezien we maar geen tankstation tegenkwamen besloten we maar om ergens langs de weg te stoppen om een fles benzine te kopen (dit kan hier echt overal). Die mensen ons helpen om het er in te stoppen met een trechtertje en weet ik wat, rijden we verder, komen we na twee minuten langs een tankstation! Na een poosje doorrijden, gezoek en wat gevraag kwamen we uiteindelijk bij Tenganan aan. Tenganan is een traditioneel dorpje en de bewoners zijn Bali Aga. Ze leven nog volgens de oude regels van het animisme, van voor de opkomst van het hindoeïsme. Leuk om hier even te kijken, maar jammer dat het zo toeristisch is geworden? Het is dan ook niet echt wat we ervan verwacht hadden en valt ons tegen. Na ons korte bezoek, zijn we doorgereden naar Candidasa. Hier hebben we een hapje gegeten en gedronken bij een restaurantje aan zee, genaamd 'Rendevouz'. Erg lekker, maar aan de dure kant. Uiteindelijk de lonely planet (jajaa issie weer) er maar weer bij gepakt om te kijken of er iets in de buurt te doen was. Daarin zagen we dat er ongeveer 5 kilometer verderop een ‘verborgen’ mooi strand zou moeten zijn. We zijn na het betalen dan ook meteen weer op de scooter gestapt om dit strandje te vinden. In hét boek stond al dat het vrij moeilijk te vinden is, maar naar een poosje gereden te hebben zag ik opeens een vrij klein houten bordje hangen (érg makkelijk te missen) met daarop Virgin Beach. Na het paadje te zijn ingeslagen kwamen we uiteindelijk op een erg(!) hobbelig en slecht zandpad, maar daarna heb je ook wat: Pasir Putih! Een mooi wit zandstrand met helder water en nog vrij rustig ook! Hier een mooi kite (vlieger gekocht) en daarna weer terug naar Padangbai gereden om te gaan eten.

Morgen pakken we de snelboot naar Gili Trawangan, zijn benieuwd!

Lovina - Padangbai

Door alle commotie hebben we allebei niet lekker kunnen slapen, ondanks het heerlijke bed! Eigenlijk waren we beide klaar met Lovina en dus zijn we op zoek gegaan naar een chauffeur die ons naar Padangbai wou brengen.

Tijdens de route daarnaar toe hebben we nog een keer een stop gemaakt bij de vulkaan. Deze keer was het erg helder en konden we de vulkaan goed zien. Ook dit keer hebben we hier weer geluncht. Aangekomen in Padangbai zijn we weer opzoek gegaan naar een hotel. De plaats is niet super groot en dus is er ook niet zo veel keus. Uiteindelijk kwamen we bij een hotelletje uit aan het strand dat ze aan het renoveren waren, handig dus om te onderhandelen over de prijs. Uiteindelijk konden we er slapen voor 100.000 RP (ongeveer 7,50 euro). Zoals op wel meer plekken is de badkamer dus buiten en we hebben ons kapot gelachen aangezien we scheef op de wc moesten zitten om niet met ons hoofd in de planten te zitten! Het hotel heet trouwens Beach Homestay en als het klaar is zal het er erg mooi uitzien. Ze zijn nu bezig met het maken van een zwembad etc. ’s Avonds hebben we meteen een boottochtje geregeld naar Gili Trawangan. We zullen hier overmorgen naar toe gaan met Eka Jaya, een ‘fastboat’. Morgen willen we een scootertje huren om de omgeving hier een beetje te verkennen.

Snorkelen & de tourist police

Vandaag zijn we wezen snorkelen. We werden om 8 uur opgehaald door een busje en het zou een rit van ongeveer 2 uur worden naar Menjangan Island. Onderweg was er genoeg te zien, zo kwamen we onder andere 2 crematie optochten tegen.

Eenmaal aangekomen moest we vinnen uitzoeken, beide hebben we onze snorkelsetjes bij ons, en in een bootje plaatsnemen. Na een poosje varen konden we Java zien liggen en moesten we vlak voor de kust van een onbewoond eilandje de boot uitspringen, vanuit daar konden we dan richting het strandje snorkelen. Erg veel moois onderwater! Na het eerste stuk gesnorkeld te hebben konden we weer op het bootje stappen en kregen we onze lunch, maar die van ons zat er niet bij, vreemd? Uiteindelijk waren er nog wel een paar pakketjes over dus we konden wel wat eten. Na het lunchen was er nog de mogelijkheid om te snorkelen op een ander plekje en daarna gingen we weer met de boot terug.

Toen we rond 4 uur terug kwamen gingen we opzoek naar de man van de eigenaresse die ons dit had verkocht. Aangezien we erachter kwamen dat we echt veel te veel hadden betaald (maar dan ook echt véél te veel) en het allemaal zo raar was gegaan vandaag wouden we het duiken afzeggen. Hij was niet aanwezig, dus wouden we naar het bedrijf gaan voor wie hij werkte. Bij twee duikshops langs geweest maar geen van allen kende de verkoper. We sjeesden dus veel op en neer met de scooter en raakten aardig geïrriteerd omdat hij ons dus echt had afgezet maar ook nog eens loog over waar hij werkte. Uiteindelijk vonden we hem, maar wou hij het geld niet terug geven. Er ontstond ruzie en uiteindelijk zijn we opzoek gegaan naar een ander hotel. We kregen beiden een heel raar gevoel en wouden daar absoluut niet meer blijven. Op een gegeven moment kwamen er allerlei mensen van de verkoper bij de ingang staan, wat mij een heel onveilig gevoel gaf. Blijkbaar erg geintimideerd geraakt door Rus, aangezien hier veel mensen denken dat hij thai bokser is ;) Nou, we zijn uiteindelijk dus op de scooter gestapt op zoek naar een ander hotel en een jongen/vriend van de verkoper volgde ons… ’t Was allemaal heel apart en onprettig en onderweg zijn we dus gestopt bij de tourist police om te kijken of zij ons met iets konden helpen. Uiteindelijk is Rushendell met een politieman naar het hotel gegaan om het geld terug te krijgen.

Die nacht hebben we geslapen in het Aneka hotel. Een super mooi hotel, aan de dure kant, maar na dit avontuur/drama kon ons dit eigenlijk niks schelen. Wat een gedoe! We verblijven hier trouwens in een klein vilaatje met een hemelbed! Door al het gebeuren hadden we niks kunnen eten dus zijn we snel naar het restaurant gelopen van het hotel. Eigenlijk gingen zij dicht, maar na wat uitleg wouden ze nog wat te eten voor ons maken. Na het eten zijn we terug gegaan naar ons vilaatje om te gaan slapen.

Ubud - Lovina

Vandaag werden we om 9 uur opgehaald door Agus. Hij werkt vanuit Kuta, maar woont in Ubud. Dus toen we hem gister belden zei hij dat hij niet naar Kuta ging en ons wel naar Lovina kon brengen. Na een goede prijs afgesproken te hebben gingen we op weg.

Agus vertelde dat hij tussendoor nog een klein tourtje had gepland met een paar stops. Zo stopten we allereerst bij de tempel Pura Taman Ayun, bij Mengwi. De tempel is uit het jaar 1634 en is gelegen in een watertuin met aan drie zijden een gracht met lotusbloemen. Na hier wat gewandeld te hebben en wat foto’s gingen we op weg naar de Botanic Gardens. Dit is een erg mooie natuurrijke omgeving met af en toe gigantische beelden. De derde stop was ook weer bij een tempel, genaamd de Puru Ulun Danu Bratan. (Onderweg hadden we trouwens echt prachtige uitzichten over rijstevelden!) De tempel is gelegen aan het Bratan meer en is gewijd aan de godin Dewi Danu, de godin van het water, meren en rivieren. De tempel met daarachter het water is een erg mooi gezicht. Opvallend dat hier héél veel moslims rondliepen.

Vervolgens gingen we naar de Git Git watervallen. Er zijn hier twee watervallen te vinden. Eerst loop je langs wat kraampjes waar je wat souvenirtjes kunt kopen en onderweg willen kinderen armbandjes en kettinkjes aan je verkopen, maar als je wat verder loopt kom je geen kraampjes meer tegen. Uiteindelijk kom je langs de watervallen waar je de mogelijkheid hebt om te zwemmen. We waren hier vrijwel helemaal alleen.

Onze laatste stop was Lovina. Na een hoop gezoek, uiteindelijk een hotelletje aan het strand gevonden en na onze tassen gedropt te hebben, zijn we een stukje over het strand gaan wandelen en hebben we ergens wat gedronken. Toen we terug kwamen hebben we bij de eigenaar van het hotel een snorkel en duik excursie geboekt, maar uiteindelijk kwamen we er achter dat we gejinxed waren, dus veel te duur. We moeten maar ff kijken wat we hier aan kunnen doen…

Klung Kung District

Toch besloten om nog een dagje langer in Ubud te blijven. We vinden beiden de sfeer hier geweldig. Het is moeilijk om het precies te beschrijven, maar het voelt gewoon goed om hier te zijn. Als het aan zee lag, was het voor ons helemaal perfect geweest ;) We hebben de scooter dus ook nog een extra dagje.

Na het ontbijt zijn we dan ook op de scooter gestapt en gaan rijden. Onze eerste stop was bij een grote tempel (de naam zijn we kwijt) waar ze een ceremonie aan het voorbereiden waren. Een man ons vertelde dat de ceremonie in september is en dat er maar 1 keer in de 5 jaar zo’n grote ceremonie plaats vindt. Overal in de tempel zag je mensen bezig met de voorbereidingen, wat erg leuk was om te zien. Na hier wat rond gekeken te hebben zijn we verder gegaan en hebben we een stop gemaakt bij een tempel in het Klung Klung district, genaamd Pura Agung Kentel Gumi. Bij een klein winkeltje naast de tempel dronken we wat en van de mensen mochten een sarong lenen zodat we een kijkje konden nemen in de tempel. De tempel was helemaal verlaten maar toch mooi om te zien. Na het bedanken zijn we verder gereden naar Taman Gili, Kertha Gosa. Dit was het gerechtshof van het Klung Klung koninkrijk. We hebben hier een heel lief omaatje ontmoet, Ibu Agung. Ze hoorde dat we Nederlands waren en raakten aan de praat. Ze heeft ons twee oude rijksdaalders gegeven die ooit van haar vader waren. De daalders komen uit het jaar 1874 en 1931. Verder kregen we een schilderij van haar en een geschilderd ei (natuurlijk geen echt ei). Uiteindelijk zijn we op de foto met haar geweest en hebben we adressen uitgewisseld. Als we thuis zijn zullen we haar zeker schrijven en de foto’s opsturen. Het valt me op dat ondanks mensen niks hebben, ze alles aan je willen geven en met je willen delen, tenminste de mensen die we tot nu toe tegen zijn gekomen. Na het afscheid zijn we terug gelopen naar de scooter waar een paar kinderen stonden die ook graag op de foto wilden. Voordat we terug naar Ubud gingen dus eerst nog een paar fotootjes van hun gemaakt.

Goa Gajah, Pura Tirta Empul & Legong dans

Vandaag hebben we een keer niet de wekker gezet en lekker uitgeslapen. Toen we wakker waren en het ontbijt gemist hadden zijn we richting Pundi Pundi gelopen om daar te brunchen. We besloten om toch een scootertje te huren voor een leuke prijs en uiteindelijk kwamen we uit bij het internetcafé. Hier konden we een scooter huren voor 50.000 RP p.d. nog geen 4 euro.

Onze eerste bestemming was Goa Gajah, waar we eerst echt kei hard voorbij waren gereden, maar goed na het gevraagd te hebben, hadden we het al snel gevonden. Daar aangekomen eerst een sarong aangedaan en vervolgens de trappen naar beneden gevolgd. Goa Gajah is een olifantengrot uit de 11 eeuw en is in 1922 ontdekt. Opvallend aan Goa Gajah is dat het hindoeïstische en boeddhistische elementen heeft. Als je het pad verder volgt kom je bij een stuk bos, andere gevonden objecten, een rijsteveldje en een tempeltje. Bij dit tempeltje zijn we gezegend door de priester en na wat foto’s gemaakt te hebben zijn we verder gegaan richting, ja eigenlijk richting niks. We zijn gewoon gaan rijden. Hierdoor hebben we naar ons gevoel het echte Bali gezien. Zo zijn we op plaatsen terecht gekomen waar geen enkele toerist te vinden was, hebben we veel rijstevelden gezien en eigenlijk kijk je onderweg je ogen uit. Uiteindelijk kwamen we bij Pura Tirta Empul aan. Dit is een van de belangrijkste tempels in Bali en is gebouwd op de heilige geiser van Tampaksiring. Veel Balinezen komen naar de tempel om te baden in het water. Het is dan ook een erg mooi gezicht om de Balinezen hun rituelen en gebeden hier te zien uitvoeren. Aangezien het al redelijk laat werd besloten we om terug te rijden naar Ubud waar we bij Three Monkeys wat hebben gegeten. We hadden de Legong dans nog op de planning staan en dus zijn we richting het Grand Palace gereden. In deze omgeving verkopen genoeg mensen tickets voor een van de dansen. Zelf vond ik dit de mooiste dans om te zien.

Olifanten & Raften

Vandaag ging al vroeg de wekker aangezien we om 8 uur werden opgehaald door Wayan. Voor vandaag hadden we een combinatie excursie geboekt, namelijk naar een olifantenpark en raften. De chauffeur sprak redelijk Engels en wou ook weer erg veel vertellen. Onderweg naar Taro liet hij zijn huis zien en kwamen we zijn vader tegen die gras aan het verzamelen was.

Aangekomen bij het olifantenpark kregen we eerst een drankje en al snel gingen we naar de olifanten toe. ‘Onze’ olifant was Marcella en met behulp van een verhoging kon je makkelijk op de olifant gaan zitten. De bestuurder(?) vertelde ons tijdens de wandeling dat het park een opvang is voor olifanten die uit Sumatra komen. Af en toe sprong hij van de olifant af om foto’s van ons te maken, erg leuk. We hadden gekozen voor een korte tocht waarbij je een stukje door het bos gaat en het water. Het laatste stukje mochten we allebei om de buurt achter zijn hoofd/in zijn nek gaan zitten. Het eerste stukje was het best eng en hoog, maar hebben er van genoten! Na de tocht mochten we de olifanten aaien en voeren.

Vervolgens bracht Wayan ons naar het raften. Daar aangekomen hadden we al direct lol met het personeel en een stel Italianen. We kregen een zwemvest en een helm en werden voorgesteld aan onze begeleider; een andere Wayan die Yan genoemd wordt. In onze groep zat ook een familie uit Denemarken. We moesten een redelijk stuk naar beneden lopen en ik met mijn grote mond over vallen, viel natuurlijk vlak daarna op mijn kont. Karma. Maar goed we hebben er allemaal hard om gelachen en uiteindelijk toen we bij de boot aankwamen kon na wat instructies de tocht beginnen. In één woord: gaaf! Toen we de boot in mochten zaten wij natuurlijk vooraan ;) De omgeving is prachtig en er zitten redelijk wat heftige stukjes tussen, maar ook hele relaxte stukken waar we wat hebben kunnen zwemmen en we ons mee konden laten voeren door de stroming. Zodra de stroming te heftig werd/te veel stenen lagen moesten we weer de boot in. Ik heb tijdens de tocht echt wat afgelachen. Yan haalde vaak grappen met ons uit. Hij roept natuurlijk constant right, left, stop etc. maar af en toe gaf hij een kant aan, wat iedereen natuurlijk netjes volgt, en vervolgens voer hij ons precies naar een waterval toe. ’t Was echt een super ervaring en zou het zeker weer doen. Na het raften moesten we natuurlijk ook weer al die trappen omhoog en op het einde had je de mogelijkheid om te douchen en je om te kleden. Na het douchen gingen we daar wat eten en raakten aan de praat met het stelletje uit Italië. Jammer dat we niet bij hun in de groep zaten, maar ondanks dat was het hartstikke leuk.

Na het eten bedankten we Yan voor de ontzettend leuke trip, namen we afscheid en bracht Wayan ons weer terug naar het hotel. ’s Avonds zijn we wat gaan eten bij Dirty Duck. Super restaurant met een hele leuke sfeer en wederom lekker eten! Morgen gaan we waarschijnlijk een scooter huren en een beetje cultureel bezig zijn...

Kuta - Ubud

Na het opstaan zijn we gaan ontbijten en hebben we uitgecheckt bij Agung Cottages. We hadden namelijk besloten om vandaag richting Ubud te gaan.

In Ubud aangekomen vonden we al snel een hotel, genaamd Puri Gong. Na wat heen en weer gepraat uiteindelijk toch iets van de prijs af kunnen krijgen. Na onze backpacks gedropt te hebben zijn we de omgeving wat gaan verkennen. We hadden allebei trek gekregen en zijn eerst ergens wat gaan lunchen, inclusief watermelon juice (my favorite). Na de lunch zijn we richting het koninklijk paleis gelopen (waar je voor een deel gewoon door heen kan lopen) en de pasar. Uiteindelijk de Lonely Planet erbij gepakt en terecht gekomen bij Kafé, waar je echt de lekkerste shakes kunt drinken! Toen we verder liepen ging het voor het eerst deze reis kei hard regenen. We zijn dan ook gaan schuilen bij een of andere reggae winkel. Door de eigenaar werden we uitgenodigd om te gaan zitten en we hebben een poos met hem gekletst. We vinden het beide erg interessant om wat meer te weten te komen over het leven van de Balinezen en hun cultuur. Zo zijn Balinezen erg spiritueel ingesteld en dat uit zich dan ook in hun levensstijl. Elke local heeft andere verhalen en ervaringen en we genieten er dan ook van om die allemaal te horen. Ze lijken dit dan ook echt te waarderen.

’s Avonds hebben we niet ver van het hotel gegeten. We hadden gekozen voor Pundi Pundi met een leuk uitzicht en heerlijk eten! Al moet ik zeggen dat we hier echt nog geen een keer slecht heb gegeten. Vanavond redelijk vroeg naar bed gegaan, aangezien we morgen weer een actieve dag voor de boeg hebben. Morgen gaan we namelijk naar een olifantenpark en raften!

 

Surfing, sunbathing & clubbing

We hebben er voor gekozen om nog twee daagjes in Kuta te blijven. Gewoon omdat het relaxed is en we genoeg tijd hebben!

Deze twee dagen hebben we overdag dan ook lekker aan het strand gelegen, gesurfd en lekker gegeten. We liggen elke dag op hetzelfde stukje strand dus de mensen die op het strand werken kennen ons vrijwel allemaal bij naam en wij hun ook. Inmiddels komen ze dan ook gewoon een praatje met ons maken in plaats van hun spullen proberen te verkopen. Ze hebben ons veel over het leven in Bali verteld en ook over hoe weinig ze verdienen. Zo moeten ze een bepaald bedrag afstaan aan de ‘eigenaar’ van het strand en als ze dus weinig verkopen blijft er amper iets over. Veel van de verkopers slapen dan ook gewoon op het strand. Als ik zoiets hoor begint er toch iets aan me te knagen en ja je kan wel alles kopen van die mensen maar wat moet je er allemaal mee? We hebben dan ook besloten om een paar van de vaste verkopertjes, waar we veel mee praten, af en toe wat te drinken en eten aan te bieden als we op het strand liggen. Zo weten we in ieder geval dat ze die dag wat fatsoenlijks hebben gegeten en voor ons kost het nou eenmaal geen drol. Ze vragen hier absoluut niet om, maar het is wel te merken dat ze het ontzettend waarderen. Ze zijn ook blij dat ze hun verhaal kunnen doen en zijn ook erg in ons geïnteresseerd. Zo krijgen we vaak de vraag naar ons toe geslingerd hoe het nou eigenlijk precies zit en hoe het kan dat we beide uit hetzelfde land komen, maar dat ik blank ben en Rushendell donker is...

’s Avonds hebben we flink van het uitgaansleven genoten. Zo begonnen we elke avond bij de 'Apache Reggaebar' en eindigden we onze avond bij 'Embargo'. Heerlijk om de hele avond te dansen en nieuwe mensen te ontmoeten. De tweede dag hebben we afscheid genomen van onze vrienden op het strand en hebben we beloofd dat we voor we weer naar Nederland gaan terug zullen komen. Wat we ook zeker zullen doen...

Van rijstevelden tot een apen avontuur

Voor vandaag hadden we ook weer met Agus afgesproken. Het is ideaal dat hij zo goed Engels spreekt en erg veel van het land afweet en eerlijk is eerlijk zijn prijs werkt ook in zijn voordeel.

Om 8.45 uur werden we opgehaald en deze morgen begonnen we met een andere dans, namelijk de Barongdans. We gingen hiervoor naar het plaatsje Batabulan en dit keer beviel het ons een stuk beter. Er waren namelijk veel minder toeristen aanwezig. Na de dans vervolgden we onze tocht en kwamen we langs kleinere plaatsjes o.a. Celuk en Mas met verschillende handwerken als weven, zilver en houtbewerken. Ik ben dol op Boeddha’s en we zijn dan ook bij een woodcarving winkel gestopt om op zoek te gaan naar een boeddha. Bij aankomst waren twee mannen voor de winkel bezig met houtbewerken. Erg knap om te zien hoe ze zoiets nou maken en hoe gedetailleerd zij dit allemaal met handen en voeten kunnen doen! Eenmaal binnen duurde het niet lang voordat ik dé boeddha had gevonden. Het was een groot boeddha hoofd van mooi donker hout maar toen ik hem omdraaide en zag dat de prijs 850.000 RP was, vond ik dat toch te duur. Natuurlijk kwam er meteen een mannetje van de winkel op me af om te onderhandelen. Uiteindelijk, na heel wat gedoe, zijn we tot een prijs van 600.000 RP gekomen. Nog iets meer dan ik er eigenlijk voor wou betalen, maar in Nederland moet je voor zo’n hoofd meer dan het dubbele betalen dus eigenlijk geen reden tot klagen!

Vervolgens zijn we verder gereden richting Tegalalang, waar we voor het eerst kennis hebben gemaakt met de rijstevelden van Bali, super om te zien! Na wat foto's zijn we verder gereden richting Danau Batur, waar we geluncht hebben in een buffetrestaurant met uitzicht op de vulkaan. Het was alleen jammer dat het wat mistig was, waardoor de vulkaan niet duidelijk zichtbaar was, maar we komen hier vast nog een keertje weer. Na de lunch zijn we verder gaan rijden en vroeg Agus of we nog zin hadden in een stop bij een koffieplantage. We zijn hier dan ook gestopt en hebben kennis gemaakt met Luwak koffie. Het schijnt de meest dure koffie ter wereld te zijn, wat komt door het productieproces. Bij de koffieplantage zie je dan ook hoe de koffie gemaakt wordt. Zo kwamen wij erachter dat de civetkat koffiebessen eet van de koffieplant. Het vruchtvlees daarvan wordt verteerd, maar de pit/de boon wordt weer uitgepoept. Uiteindelijk wordt daar de koffie van gemaakt! Na dit gezien/gehoord te hebben, moesten we natuurlijk toch een kopje proberen en eigenlijk was dat goed te drinken.

Na de koffiepauze zijn we richting Ubud gereden om een bezoekje te brengen aan Monkey Forrest. Hier leven zo’n 500 apen in een heel mooi bos met een tempel. Het is erg leuk om hier rond te lopen, veel groen en rustig (maar dat kwam misschien ook door het tijdstip dat wij er waren?). We hadden besloten om geen banaantjes te kopen aangezien veel apen aan de dikke kant zijn… Door het bos gestruind waar Rus bijna werd aangevallen door een aap, hij vroeg zelf ook een beetje om, en toen we doorliepen volgde de helft van de apen ons! Toch zat Rus vervolgens wel met een (andere) aap op zijn schoot om hem wat fruit te voeren.

Na dit apenavontuur zijn we weer terug gereden naar Kuta en hebben we naar een hotel gezocht. We zijn uiteindelijk terecht gekomen bij Agung cottages, weer aan de Legian Street. Na onze tassen gedropt te hebben, hebben we wat bij Nero gegeten. Leuk, maar aan de duurdere kant (voor Indonesische begrippen). ’s Avonds hebben we met wat marine collegaatjes van Rus wat gedronken.

                                             

Kechak dans

Na het ontbijt zijn we richting het strand gelopen, waar we aan de praat raakten met een chaffeur, Agus (wat niet echt moeilijk is hier, aangezien iedereen zich hier aanbiedt als chauffeur), maar goed. We vertelden dat we graag de Kechak dans wouden zien en dus spraken we een tijd af wanneer hij ons zou komen ophalen en na wat onderhandelen ook tot een
                                                         prijs gekomen waar we beiden tevreden
                                                         mee waren.

Op het strand had Rushendell zijn eerste surfles gekregen van een local, Ketut, en maar naar liefst de tweede keer(!) proberen stond hij al op zijn board, ongelooflijk! Rond half 4 zijn we terug gelopen naar het hotel om ons te douchen en om vervolgens richting de tempel Ulu Watu te gaan. Agus spreekt echt super goed Engels en vertelde ons veel over het leven op Bali en de regeltjes etc. Ook wou hij erg graag weten hoe dat allemaal bij ons zit, altijd leuk.

Aangekomen bij de tempel kwamen we meteen de eerste aapjes tegen en zagen we meteen hoe brutaal ze zijn... Een toerist had zijn rugzak een stukje openstaan en binnen 10 seconden was de helft van zijn rugzak leeg! Na het kopen van een ticket en wat foto’s gemaakt te hebben van de tempel konden we plaats nemen in een soort ‘arenaatje’ waar de kechakdans plaats zou vinden. Het was leuk om te zien alleen jammer dat ze zoveel mogelijk mensen in zo’n kleine oppervlakte willen proppen... Ondanks dat het zó toeristisch was, toch genoten.

Bangkok - Bali

Na een kort nachtje met moeite opgestaan en naar beneden gelopen. De taxi was netjes op tijd en zoals met het hotel afgesproken stonden er sandwiches voor ons klaar om mee te nemen. Na nog wat dutten op het vliegveld konden we dan eindelijk inchecken en op wat turbelentie na verliep de vlucht met Air Asia prima. Op tijd geland en na het regelen van een visa stond er een mannetje van het hotel ons op te wachten om ons naar het hotel te brengen. In Bangkok hadden we voor de eerste twee nachten Bali een hotel geboekt aan Legian Street. Na onze tassen te hebben gedropt in de kamer, een watermelon juice gedronken en richting het strand gelopen. Aangezien het al begin avond was hebben we hier wat gerelaxed en zijn we daarna terug gelopen om de omgeving van het hotel wat te verkennen. We hebben lekker naast het hotel gegeten en zijn daarna nog ergens een drankje gaan doen.

Ons laatste dagje Bangkok

Na een erg lekker ontbijt en heel wat verbazing bij het personeel over hoeveel Rus 's ochtends naar binnen kan werken, voor de verandering maar weer eens op zoek gegaan naar een tuk tuk. Echt een ideaal vervoersmiddel: goedkoop, snel, maar af en toe echt levensgevaarlijk...

Allereerst zijn we naar de kleermaker geweest, aangezien Rus daar een final fitting had voor zijn pak en vervolgens zijn we doorgegaan naar het Grand Palace. Dit is een koninklijk paleis wat uit verschillende gebouwen bestaat. Het complex ziet er echt super uit door allerlei verschillende details. Na hier een poos rondgestruind te hebben en gepraat te hebben met een groepje jonge monniken uit Cambodja hebben we de Lonely Planet er maar eens bij gepakt om opzoek te gaan naar een reataurantje in de buurt. Uiteindelijk voor een tentje gekozen tegenover Wat Pho. Af en toe verbaas ik me er nog steeds over dat je zoveel monniken over straat ziet lopen, maakt eigenlijk niet uit waar je kijkt en hoe laat het is. Op elke hoek van de straat loopt er wel eentje of samen met een groepje. Na het eten zijn we langs een marktje terug gelopen en hebben we met een paar locals meegedaan aan het populaire takraw, een soort voetbal-volley. Na een hoop gelach besloten we om richting een groot winkelcentrum te gaan om daar wat te winkelen en een bioscoopje te pakken. Na het staan en het afspelen van het volkslied konden we neerploffen in onze grote, té relaxte stoelen met dekentje om te genieten van de film (een bioscoopkaartje is echt spotgoedkoop). Vervolgens terug gegaan naar het hotel, omdat het al erg laat was en om half 4 een taxi klaar staat om ons naar het vliegveld te brengen.


Klik hier voor de Bangkok foto's

I want to ride my bicycle

Vanmorgen zijn we rond 9 uur opgestaan en na een pannenkoek ontbijt zijn we op zoek gegaan naar een tuk tuk die ons naar het Grand Palace wou brengen en vervolgens naar het Grand China Hotel, vanwaar de fietstocht zou vertrekken. We hoorden van iemand dat het Grand Palace pas later open zou gaan en dus hebben we ervoor gekozen om naar Wat Pho te gaan. Wat Pho is de grootste en oudste boeddhistische tempel in Bangkok. In deze tempel is de grootste liggende boeddha te vinden.

Om 1 uur was het dan tijd om de middag actief door te brengen. Op aanraden van o.a. mijn zus hadden we besloten om een fietstour te boeken via Co van Kessel. We hadden gekozen voor route 1: de boot- en fietstocht met vertrek om 1 uur (er is ook de mogelijkheid om om 7 uur 's ochtends te vertrekken). Bij aankomst in het hotel kregen we netjes een drankje en maakten we kennis met de groep. De groep bestond uit Nederlanders en twee Belgen, hoe verrassend?! Na een korte briefing moesten we een fiets uitzoeken en gingen we op pad! We begonnen in Chinatown, waar je het zaken- en het 'gewone' gedeelte te zien krijgt. Na ongeveer een uurtje, werden de fietsen op de boot gezet om de rivier over te steken. Na de oversteek fietsten we nog een poosje door een volkswijk, waarna we in longtailboten stapten om een mooie/leuke tocht over de rivier te maken. Na de boottocht fietsten we een stuk door het platteland van Bangkok, waar onwijs veel mensen en kinderen naar je zwaaien en lachen. Inmiddels hadden we allemaal behoorlijke trek gekregen en al snel gingen we bij een lokaal tentje aan het water eten. Ontzettend lekker en veel! Je bord was amper leeg en de volgende portie rijst werd alweer voor je opgeschept. Na het eten hebben we nog ongeveer een uurtje gefietst voor we terug bij het hotel waren. De fietstocht duurde in totaal ongeveer 5 uur, kost 1350 Baht en is zeker de moeite waard! Na het afscheid van de groep kochtten we op straat wat fruit en zijn we weer in een tuk tuk richting Khoa San Road gestapt voor een Singha biertje.

                                                               

                  

Dusseldorf - Bangkok

Eindelijk is het zo ver!

Gister zijn we vertrokken vanaf Dusseldorf naar Bangkok, om hier een paar dagen te vertoeven voordat we naar Bali vertrekken! De vlucht verliep prima en bij aankomst zijn we meteen op zoek gegaan naar een taxi die ons naar het hotel kon brengen. Na een ritje van 45 minuten en behoorlijk wat zoeken kwamen we aan bij het hotel. Prima kamer, met airco + een jacuzzi op het dakterras, wat wil je nog meer!

Aangezien we 's nachts vlogen, inclusief weinig slaap, hebben we eerst wat gerelaxed en zijn we daarna de omgeving gaan verkennen. Het hotel ligt vlakbij 'Khoa San Road' en zijn daar eerst maar even gaan kijken. Al snel kwam er een tuk tuk chauffeurtje naar ons toe, Cha-Lee, en na wat gekletst te hebben besloten we om een klein mini-tourtje met hem te maken. Hij vertelde ons dat het vandaag een boeddhistische feestdag is en allereerst bracht hij ons dan ook naar een staande boeddha waar veel monniken aan het bidden waren. Vervolgens een bezoek gebracht aan een 'lucky buddha', die maar weinig door toeristen wordt bezocht. We zijn voor de bevolking dan ook een attractie op zich en ze zijn blij dat we een bezoek brengen aan de plek. Na wat geklets met de lokale bevolking over onder andere waar we vandaan komen en het geloof, is het onze beurt om wierook te branden bij de boeddha. Inmiddels hadden we behoorlijke trek gekregen en zijn we weer richting Khoa San Road gegaan om wat te eten. Uiteindelijk uitgekomen bij Sawadee, waar we al snel aan ons eerste Thaise maaltijd en Singha biertje zaten. Na het eten nog wat rond gelopen en toen toch maar terug naar het hotel gegaan. Toch last van een kleine jetlag en voor morgen hebben we een (actieve) fietstour geboekt!

Can't wait!

Time flies! En ons volgende reisje komt nu wel heel dichtbij. Komende dinsdag vliegen we al richting Bangkok, waar we een paar dagen zullen verblijven om vervolgens door te vliegen naar Bali! Buiten de tickets om hebben we alleen het hotel in Bangkok geregeld, dus rugzak op en we zien wel waar we terecht komen. Can't wait!