Laatste dag

Vandaag alweer onze laatste dag in Miami! Time flies when you´re having fun!

Vanmorgen zijn we eerst richting Lincoln Road gereden om de dag te beginnen met een kopje koffie en een ontbijtje bij Starbucks. Na nog wat souvenirtjes gekocht te hebben zijn we richting Miami Beach gelopen en hebben we een fiets gehuurd. We zijn eigenlijk de hele boulevard afgefietst. Zo hebben we ook ein-de-lijk Muscle Beach gezien. Waar mannen ook echt druk aan het trainen waren. Verder hebben we bij een strandtentje wat nachos gegeten en lekker genoten van het strand!

Aan het eind van de middag zijn we weer terug gelopen via Espanola Way. Zoals de naam al zegt is het een buurt met een duidelijk Spaans tintje. Er zijn hier verschillende winkeltjes, restaurantjes en kunstgalerijtjes te vinden. Het heeft een heel gezellig sfeertje.

Vervolgens zijn we weer richting het hotel gereden om ons op te frissen en klaar te maken voor het eten. Aangezien het de laatste avond was hadden we besloten om weer naar de Italiaan Cantinetta te gaan omdat dit de vorige keer zo goed was bevallen.Maar voordat we konden gaan eten moesten we eerst ons kerstcadeautje ophalen: Ipad 2 <3!

Little Haiti, Wynwood District & Little Havana

Vandaag eerst weer begonnen met een ontbijtje bij the one and only 11th street diner. Vandaag was het ontzettend druk, maar dat komt misschien omdat het weekend is? Er waren nog een paar dingen in Miami die we graag wouden bekijken en we hadden dan ook besloten om dit vandaag te doen, zodat we morgen lekker rustig aan kunnen doen en nog wat kunnen relaxen.

Zo zijn we na de brunch eerst richting Little Haïti gereden om daar wat rond te kijken. Dit stelde niet heel veel voor. Wel overal creoolse muziek aan en veel botanica's, dit zijn hier voodoo shops. Ook al doen ze hier niet alleen maar aan poppetjes prikken en bestaat er natuurlijk ook witte voodoo, hebben we ons er toch maar niet aangewaagd en zijn we doorgereden richting Wynwood; het design district. Hier zijn veel verschillende muurschilderingen te vinden en ook veel design winkels. Leuk om even door te rijden! Vervolgens stond de Freedom Tower nog op ons lijstje. Dit is een 78 meter hoge wolkenkrabber dat is gebouwd in een Italiaans-barokke stijl. Mogelijk is deze toren geïnspireerd op de Giralda-toren van de kathedraal van Sevilla. Het is dan ook heel apart om deze stijl tussen de moderne wolkenkrabbers en gebouwen in te zien staan. Als laatste zijn we nog een keer terug gereden naar Little Havana, aangezien we dit en een hele leuke wijk in Miami vinden en Rus graag nog een keer terug wou naar de winkel om sigaren te kopen. Uiteindelijk zijn we hier een poos blijven hangen, hebben we hier wat gedronken en heeft Rus een paar sigaren gekocht. Heel leuk om te zien dat hier veel mensen gewoon relaxen, wat drinken en af en toe een sigaartje roken. Zo was er onder andere een schilder die een foto van iemand aan het natekenen was.

's Avonds nog een hapje gegeten bij het hotel in de buurt.

Key West - Sawgrass Mills Mall - Miami Beach.

Na enige twijfel toch maar besloten om terug te gaan naar Miami aangezien we daar toch ook nog wel een paar dingen wouden bekijken. Rond 11 uur zijn we richting de Denny's gegaan om allereerst een stevig Amerikaans ontbijt naar binnen te werken. Vervolgens besloten om door te rijden naar Sawgrass Mills Mall in de buurt van Fort Lauderdale zodat we de rest van het weekend in Miami konden vertoeven. De route via de verschillende Keys gaat ontzettend snel en dit komt vooral door het uitzicht. Heerlijk om over de zee te kijken en de wind door je haar te voelen waaien. Jammer dat we op dit stuk geen cabrio hadden ;) Voor Miami city hebben we nog een stop gemaakt om een pizza op te halen bij Papa John's, echt één van de lekkerste afhaal pizza's die ik heb gehad! En vervolgens zijn we doorgereden naar de Sawgrass Mills Mall. Deze was nog echt een stuk groter dan de allereerste mall die we hebben aangedaan; Dolphin Mall en hier kan je echt goed een hele dag/middag vertoeven. Na wat dingetjes gekocht te hebben zijn we weer terug naar Miami Beach gereden. De laatste nachten slapen we weer in het hotel waar we zijn begonnen; het Collins Hotel.

Van Ernest Hemingway tot de Rum bar

Vandaag besloten om de dag een beetje actief door te brengen en daarvoor hebben we fietsen gehuurd! We ziijn 's morgens naar de receptie van het hotel gegaan en een uur later stonden de fietsen voor onze neuzen, prima geregeld. De fiets is trouwens ook een van de makkelijkste manieren om het eiland te verkennen.

We zijn allereerst richting de wijk Bahama Village gereden. Dit is de wijk waar in de 19e eeuw de eerste donkere Bahamaanse kolonisten arriveerden. Ik moet zeggen dat er niet echt meer een duidelijke Bahamaanse sfeer te voelen of te zien is. Ik vind Key West over het algemeen Caraïbisch aandoen wat betreft de huisjes en de porches etc. Vervolgens zijn we via de vuurtoren naar het huis van Ernest Hemingway gefietst. Na wat twijfelen hebben we toch maar besloten om onze fietsen te parkeren en naar binnen te gaan. Ernest Hemingway woonde van 1931 tot 1961 in dit huis voordat hij er met, ik geloof, vrouw nummer 3 naar Cuba vandoor ging. Hij heeft in dat huis veel bekende romans geschreven zoals "To Have and To Have Not". Vandaag de dag is het dus mogelijk om een rondleiding door de woning te krijgen waar de meubels en andere voorwerpen die door hem en zijn familie gebruikt werden nog steeds aanwezig zijn. Tegenwoordig leven er in en om dit huis meer dan 40 katten - allemaal afstammelingen van Hemingway´s oorspronkelijke huisdier en vele hebben dan ook zes tenen. Na deze tour werd het dan ook tijd om te ontbijten/lunchen en dat hebben we dan ook, om in de sfeer van Hemingway te blijven, bij de six-toed cat gedaan. 

Vervolgens zijn we voor het Little White House van president Truman langs gefiets en hebben we een stop gemaakt bij Mallory Square. Hier hebben we een beetje rondgelopen, wat gewinkeld en genoten van het uitzicht op de zee! Inmiddels werd het tijd voor een drankje en hadden we een stop gemaakt bij de Rum bar. Een heel klein barretje waar je kunt kiezen uit verschillende soorten rum en cocktails met rum. We hebben op de porch van de bar dan ook heerlijk genoten van onze rum cocktail.

Om de avond af te sluiten hebben we heerlijk gegeten bij Braza Leña, een braziliaans steakhouse. Voor de mensen die niet bekend zijn met het concept: je betaald een vast bedrag en daarvoor kun je gebruik maken van een uitgebreide saladebar. Ondertussen lopen er Gaucho's rond met grote spiesen vlees (in dit restaurant 16 verschillende soorten) die aan je tafel er een stukje voor je afsnijden. Om duidelijk te maken dat je graag vlees wilt of niet, heb je op je tafel een kaartje liggen dat aan de ene kant groen is: ja en aan de andere kant rood is: nee. In Scheveningen zijn wij al bekend geworden met dit concept en het is echt een aanrader!

Homestead - Key West

Vandaag toch maar weer lekker ontbeten bij de Ihop om vervolgens door naar de Keys te rijden. We blijven komende 2 nachten op het laatste eiland slapen (Key West) wat ongeveer 3 uur rijden is. De route er naar toe is alleen al heel erg mooi! Je komt over allerlei kleine eilandjes heen en ziet overal om je heen de zee. Bij een aantal eilandjes hebben we een stop gemaakt.


Zo was onze eerste stop op Islamorada bij een ontzettende kitscherige souvenir winkel. Voor de deur stond een gigantisch grote kreeft dus we moesten hier wel even stoppen om een kijkje te nemen! Vervolgens hebben we een stop gemaakt bij een duikmuseum waar Rus graag wou kijken. Dit museum ging voornamelijk over de geschiedenis van het duiken. Ze vonden het dan ook erg leuk dat er een marine duiker van Nederland langs kwam en we waren de eerste gasten uit Curaçao(!) dus ze zullen ons niet snel meer vergeten ;) Verder hebben we vooral genoten van het uitzicht en een aantal stops gemaakt om foto's te maken.

Na een snelle hap bij de Mac zijn we doorgereden naar onze bestemming Key West. Daar aangekomen hebben we geparkeerd en zijn we naar het most southern point van de VS gelopen en naar de vuurtoren. Vervolgens hebben we bij ons hotel ingecheckt: Key Lime Inn. Een heel leuk hotel waar je echt een huiselijk gevoel krijgt. Achter je 'huisje' heb je een tuintje en voor heb je een porch, heel gezellig. 's Avonds zijn we naar dé straat van Key West geweest: Duval street om hier wat rond te lopen en wat te eten bij het Hardrock café (toch altijd een vaste stop van ons).

Krokodillen en indianen

Vandaag was het alweer tijd om uit te checken bij het Collin's Hotel en om door te rijden naar de volgende plaats: Homestead/Florida City. In deze plaats zelf is niet zoveel te doen, maar het ligt perfect ten op zichten van de Everglades en de Keys; onze volgende bestemmingen!

Na het uitchecken zijn we de dag natuurlijk begonnen met een ontbijtje. We hadden beiden zin in wat anders dan bijvoorbeeld de Ihop en Rus had op de Washington Avenue een diner gezien die hij graag wou uitproberen. Een super leuk tentje wat lijkt op een hele grote uitgebouwde airstream camper. Ook hier natuurlijk uitgebreid de keuze uit pannenkoeken, bacon, ei, french toast etc. Vervolgens zijn we de avenue afgelopen op zoek naar de shop van Miami Ink. We kunnen natuurlijk Miami niet verlaten zonder de tattooshop gezien te hebben. Helaas geen Yoji, Chris of Ami aanwezig maar toch een fotootje gemaakt ;)

Vervolgens werd het tijd om via de Tamiami Trail richting de Everglades te rijden voor een airboat tour. Ik had via internet al wat recensies opgezocht over de verschillende organisaties (zijn er veel!) en uiteindelijk gekozen voor Buffola Tiger in het Miccosukee indianenreservaat . Zeker een goede keuze geweest aangezien we met z'n tweeën een prive tour kregen en omdat onze gids apache indiaan Redwings er heel erg de tijd voor nam. Hij maakte vaak een stop en vertelde over de natuur en zijn eigen cultuur. Ook werd er vaak een stop gemaakt om de krokodillen op de foto te zetten. Verder mochten we zelfs een (wilde) krokodil aanraken! De truc is dat je dit altijd van voren moet doen, aangezien de krokodil alleen vanaf de zijkant kan zien.

Na deze tour zijn we doorgereden naar Homestead/Florida City. We verblijven deze nacht in Hotel Travelodge. Prima hotel voor een nachtje met een prima prijs. Na het droppen van onze koffers hebben we de omgeving een beetje verkend. Zo zijn we naar een mall geweest, hebben we een kopje koffie gedronken bij Starbucks en hebben we 's avonds gegeten bij Apple Bee's. Morgen op naar de Keys!

Cultureel dagje

Vandaag de dag begonnen met een stevig Amerikaans ontbijt bij een typisch Amerikaanse keten: Ihop. Hier wordt je door de serveersters aangesproken met how can I help you sweetie en what can I get you honey? En wordt er kei hard meegezongen met bijvoorbeeld Micheal Jackson nummers. Een goede plek om de dag mee te beginnen!

Het plan van vandaag was om wat meer culturele dingen in Miami te gaan doen. We hebben dan ook allereerst een stop gemaakt bij het Holocaust Memorial. Dit is een gedenkteken ter nagedachtenis aan de zes miljoen joodse slachtoffers van de Holocaust. Het gedenkteken werd bedacht door een kleine commisie van Holocaust overlevenden in 1984. Om de vijver waar het gedenkteken in staat wordt in het kort de geschiedenis van de Holocaust beschreven in zwart graniet. Ook is er een soort herdenkingshal met namen van slachtoffers en concentratie-
kampen. Ondanks dat het herdenkingsteken (een beeld van een met een nummer getatoeëerde arm die deels bedekt is met slachtoffers van de concentratiekampen) in de stijgers stond wegens restauratie was het toch indrukwekkend om hier geweest te zijn.

Vervolgens zijn we naar de wijk Little Havana gereden en hebben we geparkeerd in Calle ocho, het hart van deze wijk. Deze wijk ontleent haar naam aan de vele Cubaanse migranten die zich hier hebben gevestigd. Zodra je door calle ocho loopt begeef je je dan ook in een andere wereld. Je hoort overal salsa en merengue tunes, hoort mensen Spaans praten en ziet ze op straat met elkaar staan kletsen en lachen. Verder zijn er in deze straat heel veel Latijns Amerikaanse eettentjes en sigarenwinkels te vinden. Verder zijn we naar het Maximo Gomez Park gegaan. Hier spelen voornamelijk de mannen heel fanatiek domino en
                                                                            andere spellen zoals schaken.
Heel leuk om te zien hoe zij opgaan in het spel, soms tot gekibbel/ruzie aan toe.

Onze volgende stop was Coral Castle vlakbij de plaats Homestead. Van 1923 tot 1951 heeft een Letse Amerikaan gewerkt aan dit mysterieuze kasteel. Men weet vandaag de dag nog steeds niet hoe deze man in zijn eentje zonder groot gereedschap dit heeft kunnen bouwen. Erg interessant om naar toe te gaan!  (Voor meer info: Coral Castle).

Inmiddels was het alweer vrij laat en zijn we richting het hotel gereden om ons op te frissen en vervolgens richting Lincoln Road te gaan om te eten. Uiteindelijk terecht gekomen bij Cantinetta. Een heerlijk Italiaans restaurant waar we onder het genot van een prosecco genoten hebben van onder andere de carpaccio en de lasagne. We're loving the Miami vibe!

Dolphin Mall & Licoln Road

Een heerlijk groot bed, maar toch allebei niet super goed geslapen. We waren dan ook al  vrij vroeg wakker en zijn de avenue maar afgelopen op zoek naar een leuk tentje om te ontbijten. Onderweg kwamen we langs een heel leuk juice barretje en hier hebben we dan ook eerst maar een stop gemaakt om de dag gezond te beginnen met een heerlijke verse fruitshake! In deze juicebar komen vooral veel vaste klanten en het was dan ook erg gezellig om hier tussen in te zitten.

Vervolgens zijn we naar het strand gelopen en aangezien het weer niet zo mooi was om op het strand te liggen (erg bewolkt) besloten om naar een hele grote mall te gaan bij het vliegveld in de buurt: Dolphin Mall. Deze mall vonden wij al ontzettend groot met heel veel merken, verschillende eettentjes, een bioscoop en als je last van je nek krijgt van al het shoppen kan je er zelfs genieten van een snelle massage. Je kan hier in ieder geval je lol op, zeker wat de prijzen betreft!

's Avonds zijn we richting Lincoln Road gereden om te gaan eten. In deze straat zijn heel veel restaurantjes te vinden en zijn de winkels tot een uur of 10/11 open. Er hangt een heel gezellig sfeertje en je krijgt er een beetje een Ramblas gevoel bij.

Curaçao - Miami Beach

Vandaag was het zo ver en vertrokken we naar Florida! We vlogen om half 5 en na een vrij rustige vlucht landden we om kwart over 6 (plaatselijke tijd) op Miami International Airport. De vlucht was erg snel verlopen maar de verplichtingen op het vliegveld zelf duurden een stuk langer. We hebben een hele poos in de rij gestaan bij de paspoort controle en daarna moesten we in de rij staan bij douane om aan te geven of we nog spullen bij ons hadden om aan te geven. Wachten, wachten, wachten! Vervolgens zijn we onze huurauto op gaan halen. Vanaf het vliegveld gaat er een soort metrootje dat je naar de hal met verhuurbedrijven brengt, super geregeld! Toen het papierwerk geregeld was mochten we naar de parkeergarage met alle auto's. Hier mochten we zelf onze auto uitzoeken (zo lang het maar uit de categorie was waarvoor je had betaald), ideaal! Ons oog viel meteen op een Dodge Charger (wou Rus ook héél graag) en om half 10 reden we dan eindelijk (prinsheerlijk, wat een ruimte!) over de snelweg richting ons hotel aan Miami Beach! We verblijven deze dagen trouwens in het Collins Hotel. Het hotel ligt erg centraal, vlakbij het strand en verschillende eettentjes. Aangezien het inmiddels als vrij laat was, snel wat om de hoek gegeten bij Pizzahut om vervolgens in ons kingsize bedje te kruipen.

Vakantie

Na die bezoekjes begon het bij ons ook steeds meer te kriebelen en aangezien Rushendell 10 december vakantie heeft werd het ook wel eens tijd om te beslissen wat onze bestemming zou worden. Na gestruin over internet, waar niet veel te vinden is vanaf hier, toch maar besloten om naar het reisbureau te gaan. Hier kwamen we erachter dat we vrij laat waren en dat of het vliegtuig vol zat of het ontiegelijk duur werd.

Uiteindelijk hadden we 2 opties; een week naar Suriname, met verblijf in Paramaribo of een cruise maken vanuit Miami. Suriname viel al vrij snel af voor ons aangezien we van veel mensen gehoord hebben dat Paramaribo niks aan is en dat je echt naar het binnenland toe moet. De cruise hebben we langer over na moeten denken. Het is iets wat we allebei nog wel een keer willen doen, maar de route die we het liefst wouden (Southern Islands) zou al niet door kunnen gaan omdat we dan geen vlucht terug konden krijgen (helemaal vol). Toen op een andere route een optie gezet zodat we er in ieder geval nog even over na konden denken. 's Avonds toch maar weer het internet op geweest en besloten om geen cruise te maken, maar 'gewoon' 2 tickets naar Miami te boeken.

Inmiddels zijn de tickets zijn geboekt, hebben we een hotel voor de eerste 2 nachten in Miami Beach geregeld en een Dodge Charger om door Florida te cruisen (al is het natuurlijk de vraag of we die auto ook daadwerkelijk krijgen). Can't wait!

Sis & Frank op bezoek

Ook gisteren stonden we weer onderaan die roltrap op Hato om onze gasten uit te zwaaien terwijl zij uit het zicht verdwenen. Het waren tien hele leuke dagen die snel voorbij zijn gevlogen. Het verblijf begon iet wat vervelend aangezien Franks koffer nog in Amsterdam stond! Gelukkig kon hij wat kleren van Rus lenen en na 's avonds gebeld te hebben met Amsterdam bleek dat ze nog op zoek waren naar de koffer. Als we geluk hadden kon hij nog mee met de vlucht van de volgende ochtend. De volgende dag vroeg opgestaan om hun huurauto op te halen en daarna naar Punda gereden om wat te drinken aan de Handelskade en een beetje rond te kijken. Die morgen al allerlei nummers gebeld, waar of niemand opneemt of je een bandje aan de lijn krijgt waardoor we toch maar besloten om richting Hato te rijden voor meer informatie. Hier bleek dat de koffer gevonden was en er werd ons verzekerd dat de koffer de volgende dag met de vlucht mee zou gaan. De volgende dag wouden we checken of de koffer zeker weten op de vlucht zat en dus maar weer alle telefoonnummers gebeld waar ook dit keer (natuurlijk) niemand opnam. Dus je raad het al... voordat we naar het strand Cas Abao gingen toch maar besloten om een stop bij Hato te maken, aangezien we daar toch langs kwamen. Hier werd ons verteld dat de koffer gelukkig op de vlucht zat en dat hij of gebracht kon worden of opgehaald kon worden. We hebben er maar voor gekozen om de koffer aan het eind van de middag op te halen. Je weet nooit hoe lang zulke dingen hier duren...

Na dit koffer avontuur was het tijd om optimaal te genieten! Zaterdag hadden we een trip gepland naar Klein Curaçao met de catamaranboot 'Jonalisa too'. Ook voor mij een hele leuke ervaring aangezien ik zelf nog nooit naar Klein Curaçao was geweest. Te veel verhalen gehoord over zeeziek zijn, een dronken kapitein etc. (daarom ook voor een ander schip gekozen ;) Thuis voor vertrek toch maar even een pilletje genomen en ondanks dat de zee redelijk ruw was af en toe nergens last van gehad. Alleen in de morgen op het eiland wat regen gehad, maar verder een heerlijke dag gehad! Het eiland is onbewoond en eigenlijk is er niks te doen, maar het water is zó mooi blauw en dan ook heerlijk om een dagje te relaxen. Bovendien kan je er erg goed duiken en kan je er snorkelen met schildpadden!

Verder hebben we eigenlijk alle mooiste strandjes bezocht, hebben we bij de lekkerste restaurantjes gegeten en hebben we wat geshopt. Susanne en Frank hebben zelf Shete boca bezocht en het Kura Hulanda Museum en Frank en Rushendell hebben op de dag van vertrek nog op een waterscooter rond
                                                                          gescheurd. Time flies when you're
                                                                          having fun!

Ayo!

Inmiddels zijn we alweer drie week verder en zijn alle gasten weer vertrokken. Zowel Marieke als de jongens van de duikoefening waar Rus aan meedeed zijn weer terug in Nederland. En ondanks dat we hier al bijna 4 maanden zitten kwam bij het uitzwaaien op Hato toch weer even dat wij-wonen-hier-echt-besef-momentje. Normaal waren wij degene die werden uitgezwaaid en via de roltrap uit het zicht verdwenen, nu stonden wij beneden te zwaaien en verdwenen zij via de roltrap. Op zulke momenten besef je toch weer in een keer dat we hier wonen en dat we voorlopig nog niet naar 'huis' gaan, ons andere thuis dan: Nederland. Niet dat we al naar Nederland terug willen hoor, voorlopig zitten we hier nog veel te goed!

Ook met een gast thuis ontstaat op een gegeven moment een soort van routine, maar dat komt misschien ook omdat Marieke 4 week is gebleven. Door de weeks hebben we veel dingen met z'n tweetjes gedaan en in de weekenden was ook Rus erbij. We hebben alle mooiste strandjes van Curaçao bezocht, heerlijk gegeten, tijdens een regendag geshopt, gezwaaid naar de koningin en in de weekenden veel biertjes gedronken en gedanst. Het eerste weekend zonder jullie tegen te komen op Mambo of tijdens de Happy Hour op Wet & Wild zal wel raar zijn. Maar niet getreurd we feesten gewoon door ;) Onze eerste feestjes hebben we alweer gehad. Zo was een collega van Rus jarig, was er een bbq feestje op de kazerne en zijn we 's avonds naar Heineken Regatta Curaçao geweest met een collega van Rus en zijn vrouw. Heineken Regatta is trouwens een 3-daagse zeilwedstrijd en daarnaast treden er 's avonds allerlei artiesten op. Zo hebben wij Maxi Priest en 2 lokale bands (Area 51 & Dreams) zien optreden (super feestje!) en kwamen gister alle bootjes bij oma's huis voorbij varen (erg leuk om te zien!).

Maar de 'rust' is niet van lange duur, woensdag staan onze volgende gasten namelijk weer voor de deur: Susanne en Frank. We hebben er zin an!!

Ons eerste bezoek

Het regent op het moment pijpestelen dus een mooi momentje om even een update te plaatsen. De laatste update dateert alweer van 27 september en inmiddels is er weer een hoop gebeurd.

11 oktober konden wij onze eerste gast verwelkomen; Marieke! Ze verblijft 4 weken op het eiland en om direct in de Antilliaanse flow te komen zijn we lekker relaxed begonnen. We hebben in het begin vooral veel van mijn favoriete strandjes bezocht als Cas Abao, Porto Marie en Grote Knip. Na al deze strandjes werd het wel eens een keer tijd om wat meer van de geschiedenis, de cultuur en de natuur van Curaçao te laten zien. We hebben dan ook allereerst een bezoek gebracht aan het Kura Hulanda museum. "Dit museum geeft op indrukwekkende wijze een beeld van de trans-Atlantische slavenhandel in zijn volle omvang,

van het gevangen nemen van de slaven in Afrika, hun deportatie en transport over zee, tot en met hun relocatie in de Nieuwe Wereld. Museum Kura Hulanda laat zien hoe het Afrikaanse erfgoed en dat van andere culturen de Caribische en Curaçaose maatschappij tot de dag van vandaag heeft beïnvloed" (curacao.com).

Vervolgens heb ik Marieke kennis laten maken met het heerlijke Creoolse eten. En één van de beste plekken om dit te doen is lunchen bij Plasa Bieu in Punda. Dit is een overdekte markt waar verschillende 'restaurantjes'/ keukentjes te vinden zijn waar je kunt genieten van verschillende lokale gerechten voor weinig geld. Hier kun je kennis maken met bijvoorbeeld kadushi (cactussoep) en stobá gerechten (een stoofpotje met verschillende ingrediënten als kip, geit of rund).

Om wat meer van de natuur te zien hebben we onder andere een bezoek gebracht aan Shete Boka. Dit is een nationaal park met een route langs verschillende inhammen aan de noordkust van het eiland. De zee beukt constant tegen de kliffen aan waardoor het water de lucht in schiet. De zee was deze dag niet zo ruw als anders en dus was het wat minder spectaculair dan ik weleens gezien heb. Toch blijft het erg leuk om een bezoek te brengen aan dit park. (Ben je van plan een bezoek te brengen aan het park ga dan op een dag met veel wind.)

Verder genieten we van de verschillende restaurantjes die Curaçao te bieden heeft, de nodige biertjes en staan we in het weekend te dansen op Cabana en Mambo. What a life ;)

Teken van leven

Toch maar weer een teken van leven van onze kant ;) Alles gaat hier nog steeds super goed en voelen we ons helemaal thuis! Dingen worden wat normaler en er is een soort routine ontstaan. Toch voelen we ons nog steeds bevoorrecht dat we hier wonen en dat we elke dag van het heerlijke weer kunnen genieten en in principe elke dag van de mooie stranden. Toch houden we de stranden meestal voor de weekenden.

Inmiddels heb ik mijn sedula binnen en kan ik dus aan het werk. Toch valt het behoorlijk tegen om iets te vinden. Er is vooral veel te doen in de horeca en techniek, zijn papiaments en spaans een pré of bieden ze een senior functie aan. Maar ik geef nog niet op! Bovendien kan ik via de marine een studie via de NTI gaan volgen, dus daar ben ik me op dit moment meer in aan het verdiepen. Rus vermaakt zich nog steeds prima op zijn werk. Vrijdag moest hij zich met een groepje collega's melden bij de boogjes in Punda. Hier moesten zij salueren naar een Nederlands marineschip dat binnen kwam. Een heel mooi gezicht! Het schip kwam langs varen en al zijn bemanning stond in zijn/haar tropenwit te salueren en ondertussen werden er kanonnen afgeschoten. Toen zij klaar waren was het de beurt aan Rus en zijn collega's. Jeetje wat een geluid! Iedereen had oorkappen op, maar nog zijn de knallen ontzettend hard. Dat salueren naar een schip dat binnenkomt gebeurd regelmatig maar toch vond ik het erg leuk om een keer mee te maken. Toch bijzonder!

Verder hebben we een redelijk druk weekend achter de rug. Zo moesten we zaterdag boodschappen doen, zijn we verschillende meubelwinkels bij langs gegaan op zoek naar een tuinset (uiteindelijk eentje gevonden) en was Rus' chef, een adjudant, jarig en dus hebben we een bezoekje gebracht aan zijn huis in Julianadorp inclusief Curaçaose rum en een grote sigaar (wat geloof ik wel in de smaak viel). Zondags hebben we heerlijk gerelaxed en hebben we vrijwel de hele dag doorgebracht op Kokomo Beach onder het genot van verscheidene Amstel Brightjes. Maandag is onze tafel trouwens gekomen; een hele mooie houten teaktafel geïmporteerd uit Indonesië. Het is alleen nog wachten op onze stoelen. Natuurlijk hadden ze alle kleuren op voorraad, behalve de witte. We moeten dus wachten tot deze de zee zijn overgestoken wat maximaal 6 weken kan duren (hopelijk eerder!). 

Car trouble

's Ochtends deed alles het nog prima en 's middags toen we op het punt stonden om boodschappen te doen geen reactie... De motor wou niet starten. Eerst dachten we dat het misschien aan de batterij lag (lampen al een keer eerder aan laten staan), maar na een tijdje toch de wegenwacht maar gebeld. Een kwartier nadat we gebeld hadden stond er al iemand op de stoep, tot onze verbazing! Misschien werkt het toch echt als je vip klant bent (24/7 wegenwacht service)... In ieder geval had deze man niet erg veel verstand van auto's. Hij keek niet maar luisterde en riep meteen al ik weet het niet we moeten maar een takelwagen bestellen en hem naar de garage brengen, lekker makkelijk meneer! Natuurlijk was het al bijna 6 uur en waar ga je dan nog een garage op het eiland vinden die open is. Eerst dus maar eens in alle haast verhuurbedrijven afgebeld of we per direct een auto konden huren. Uiteindelijk een bedrijfje gevonden niet ver van ons huis, waar we tot half 7 nog terecht konden. Dat geregeld een garage gebeld of we voor morgen terecht konden, ook dat was prima en uiteindelijk dus tegen de man van de wegenwacht gezegd dat er morgen maar een takelwagen moest komen. De dag erna de auto op de takelwagen (ook netjes op tijd) en op naar de garage. Daar bleek dat de timebelt kapot was en dat het ons (gelukkig) maar 280 gulden ging kosten (ongeveer 112 euro) en dat we de volgende dag ons autootje alweer konden ophalen!

Reacties

Natuurlijk vinden wij het heel erg leuk om reacties te krijgen, maar we hebben gemerkt dat niet iedereen weet hoe dat moet! Hierbij dus een kleine uitleg:

- Klik op reacties/reageren onder een bericht
- Typ je reactie in de daarvoor aangegeven ruimte
-  Klik bij Reageer als: naam/url aan
- Vul je naam in (url kan je overslaan) en klik op doorgaan
- Klik vervolgens op reactie plaatsen

Hopelijk is het zo helemaal duidelijk!

Verklaring van Rechtswege Deel 2

Het verhaal van de verklaring van rechtswege komt hierbij (al) tot een einde.

Zoals ik al schreef kreeg ik steeds maar niemand aan de lijn om te informeren of mijn verklaring al goedgekeurd was en daarom had ik maar besloten om een bezoekje te brengen aan de immigratiedienst. Vandaag was die dag. Oom Roy kwam me rond half 10 ophalen en samen zijn we naar de immigratiedienst vertrokken. Wow, het was daar echt onwijs druk! Mensen die stonden te wachten konden niet eens meer zitten. Toevallig/gelukkig was er een verre familielid aan het werk die ons tussendoor kon helpen. Zij vertelde dat mijn verklaring goedgekeurd was en dat ik een afspraak moest maken bij de mensen van de beveiliging om hem te komen ophalen. De beveiliger zei dat ik vanmiddag om twee uur een afspraak had om het te komen ophalen, maar ik kon beter om half twee komen, aangezien ze dan begonnen met bonnetjes/nummertjes uit te delen? Ik moest dus een afspraak maken om een bonnetje te halen... Om half twee aangekomen waren er vijf mensen voor ons en het duurde maar liefst 2,5 uur voordat we aan de beurt waren! Toen we eenmaal aan de beurt waren vertelde deze mevrouw ons dat we hier helemaal geen afspraak voor hadden hoeven maken?! Men weet daar volgens mij zelf niet meer hoe het in elkaar zit. In ieder geval ik heb mijn vergunning!!

Ik weet dat ik heel veel geluk heb gehad. Ik heb heel veel verhalen gehoord en gelezen van mensen die pas na maanden hun goedkeuring kregen. Het eiland is klein en het is nou eenmaal zo dat als je de juiste mensen kent je een stuk (sneller) verder komt. Ik moet nu alleen nog naar de gemeente om me in te schrijven, mijn sedula op te halen en dan kan ik op zoek naar een baantje!

Pics Part 2

                                                          
                                

                                                            
                               

                               
                                                                     
                     

Time flies

Inmiddels zijn we alweer vijf week op het eiland! De tijd vliegt en Rushendell`s vakantie is inmiddels dan ook afgelopen. Gister is hij begonnen op de kazerne en hij heeft het nu al naar zijn zin. Leuke collega`s en er is veel werk te doen. Bovendien is hij elke middag om 3 uur klaar, dus er blijft nog genoeg tijd over om naar het strand te gaan. Wel wennen dat elke dag om 5.25 uur de wekker gaat...

De laatste twee weken vakantie hebben we voornamelijk doorgebracht aan het strand. We hebben verschillende strandjes/baaitjes aan gedaan, maar een van onze favorieten blijft toch Kleine Knip. Verder zijn we naar de bioscoop geweest, hebben we genoten van het lekkere eten, hebben we af en toe gedanst en hebben we mijn verjaardag gevierd (bedankt voor alle lieve berichtjes en telefoontjes!).

Voor mij is het nu nog een rustig weekje, omdat ik nog moet wachten op de goedkeuring van mijn van rechtswege verklaring (als ik die heb kan ik me pas inschrijven bij een uitzendbureau). In principe zou het inmiddels goedgekeurd moeten zijn, maar of dat zo is ik heb geen idee. Ik heb de vorige keer van de mevrouw achter de balie 2 telefoonnummers gekregen, maar natuurlijk neemt niemand op: hoe vaak en hoe laat ik ook bel. Deze week dus maar eens bij de immigratiedienst langs en hopelijk word ik dan een stuk wijzer. Dit verhaal wordt dus nog vervolgd...

Verder niet veel nieuws dan dat het allemaal prima gaat! We willen trouwens graag een hondje uit het asiel. Nu alleen de verhuurder nog overtuigen. Dit verhaal wordt dus ook nog vervolgd...

Pics Part 1

                                                                 
                                     
 
                                                         
                    

                                                      

Ons huisje

- 2 slaapkamers met airco

- woonkamer met open keuken

- ruime badkamer

- porch

Week 3

Ook deze week hebben we het weer druk gehad, maar toch ook genoeg tijd gehad om te relaxen! Aan het begin van de week zijn we allereerst naar Kranshi gegaan, vroeg opgestaan! De donderdag ervoor waren we namelijk wat later op de dag en toen waren er 63 personen voor ons... Dit keer waren we er om 08.10 uur (08.00 uur gaat het open) en waren er 36 voor ons. Tja, als je dingen moet regelen dan blijf je hier aan het wachten. Uiteindelijk heeft Rushendell dus zijn sedula gekregen, zijn identiteitskaart. Verder zijn we die dag naar de MCB bank gegaan, om een rekening te openen. Toch een stuk makkelijker aangezien je hier met je Nederlandse pas maar 500 gulden per dag mag pinnen en met het betalen van de huur gaat dat anders lastig worden...

Verder is Rus (eindelijk) naar de kapper gegaan om zijn haren in te vlechten en heb ik het er die avond ook meteen weer uitgehaald. 't Zat té strak ;) Weer back to the afro dus! Deze week zijn we ook bij de Grillking uiteten geweest met oom Roy en tante Marjorie om hun te bedanken voor alles (de eerste week hebben we bij hun geslapen en we hebben van hun een bed gekregen voor de 2e slaapkamer die ze thuis nog hadden staan).

Rus was deze week natuurlijk ook jarig! Dus we zijn woensdag allereerst zijn cadeautje op gaan halen bij Rodriguez de muziekwinkel in Saliña; een bongo set. De rest van de dag zijn we naar oma's huis geweest en oom Roy en tante Marjorie. 's Avonds zijn we lekker uit eten geweest en hebben we nog wat gedronken met Rus' ouders.

Ondertussen genieten we van de mooie stranden van Curaçao en dansen we op Mambo.

Week 1 & week 2

Hier dan ein-de-lijk onze eerste update vanuit Curacao! We hebben het de afgelopen 2 weken ontzettend druk gehad en bovendien hebben we nog geen internet in ons huisje en dus het is er gewoon weg nog niet van gekomen om een verhaaltje te typen. Vandaag komt er als het goed is een mannetje om het internet te regelen dus vanaf dan hebben we hopelijk internet (maar goed je weet hier nooit) en dus meer tijd om te updaten!

Week 1
De eerste week hebben we het vooral druk gehad met het zoeken naar een huisje. We hebben veel rond gereden, maar ook in de krant gekeken en op internet gezocht. Uiteindelijk hebben we contact opgenomen met een makelaar omdat we op hun site een huis hadden gezien dat ons wel aansprak. Hij heeft contact opgenomen met de eigenaren en voor de 25e een afspraak gemaakt om het huis te bezichtigen. Verder zijn we druk op zoek gegaan naar een auto. We zaten heel erg te twijfelen of we nou een auto zouden huren voor de tijd dat we hier zitten of een auto zouden kopen. Zowel een auto huren als een auto kopen is hier erg prijzig! Na heel wat verhuurbedrijfen gesproken te hebben kwamen we in contact met G&G. Zij vertelden ons dat ze nog een auto te koop hadden staan voor naf. 3500. Zaterdags zijn we wezen kijken en we hadden tot maandag bedenktijd. Tussentijds heeft Rushendell zich gemeld op de kazerne en kennis gemaakt met zijn collega's; hij heeft er zin in! En zijn we naar de vreemdelingendienst geweest om een aanvraag van rechtswege in te dienen voor mij. Aangezien oom Roy daar iemand kende hoefden we geen nummertje te trekken en waren we binnen 10 minuten aan de beurt. Dus dit keer een keer niet super lang hoeven te wachten! Aangezien Rushendell hier vandaan komt kon hij zich meteen in laten schrijven in de gemeente en hoeft hij die hele rompeslomp te doorlopen. Volgende week kan hij zijn sedula (identiteitskaart) al ophalen! Terwijl ik eerst 4 week moet wachten of mijn aanvraag goedgekeurd is, dan een afspraak moet maken om mijn goedkeuring op te halen, me dan moet inschrijven in de gemeente en die week daarna mijn sedula op moeten halen. Het is een eiland van wachten, wachten en wachten ;)

Week 2
Ook dit was weer een drukke week en hebben we weinig strand gezien. 's Maandags hebben we 3 huizen bezichtigd. De eerste was in Schelpwijk en waren we beiden direct ontzettend enthousiast over. De 2e in Salinja (een stuk centraler) viel direct af en over de 3e in Vredenbergh (ook centraal en een beetje zeezicht) zaten we een beetje te twijfelen. Al vrij snel hebben we toch gekozen voor het eerste huisje, waar we ontzettend blij mee zijn! Het is wat verder weg (15 minuten rijden naar de stad), maar een erg veilige en rustige buurt. We hebben 2 slaapkamers met airco, een ruime badkamer en een grote woonkamer met keuken. Verder hebben we een ruime tuin met porch! We zijn deze week dus druk bezig geweest met shoppen voor ons huisje. Verder zijn we maandag weer naar het verhuurbedrijf G&G gegaan en hebben we de auto gekocht! Uiteindelijk hebben we 'em voor een prijs van 3100 naf kunnen kopen. Het is een oudere auto maar met airco en elektrische ramen, dat dan weer wel ;) Hij rijdt heerlijk er moet alleen even naar de remmen gekeken worden. Verder is deze week ons alarm van het huis geinstalleerd en hebben we het water en elektra bij aqualectra op onze naam overgeschreven (weer een hoop wachten dus).

Ondanks een hoop geregel en hoop gewacht genieten we volop! Het besef is inmiddels gekomen dat we hier nog wel even zitten en het blijft leuk om te kunnen zeggen tegen mensen, als ze er naar vragen, dat we hier wonen ;)

* Zodra we internet hebben plaats ik wat foto's.

Update Curaçao

Inmiddels heb ik mijn diploma in de pocket en mag ik mijzelf Bachelor of Business Administration in Tourism Management noemen! We kunnen dus met een opgelucht hart naar Curaçao vertrekken...

We zijn de afgelopen weken al allerlei dingen aan het regelen en die zijn we nu zo'n beetje aan het afronden. Onze kist/krat is gevuld en staat klaar om verscheept te worden, de sportschool is opgezegd, de laatste spulletjes moeten nog gekocht worden en dan is het tijd om de koffers te pakken! Maar voorlopig hebben we het eerst nog druk met het bezoeken van familie en vrienden om (voorlopig) afscheid van ze te nemen.

Nog twee weken!

To do list Curaçao

Algemeen:
Diploma halen
Appartement/huis regelen
Zorgverzerkering omzetten
Reisverzekering omzetten
Telefoon abonnement opzeggen
Tijdschift abonnementen opzeggen
Sportschool opzeggen
Studiefinanciering stopzetten
Studenten reisproduct stopzetten

Voor emigratie:
Kopie paspoort
Kopie geboorte uittreksel
Verklaring omtrent gedrag
Kopie samenlevingscontract
Bewijs uitschrijving Nederland
Kopie polisblad ziektekostenverzekering
5 pasfoto's

Curaçao

Zoals iedereen inmiddels wel weet is het nu eindelijk officieel... 18 juli zullen wij vertrekken naar nos dushi isla: Korsou!

We hebben er eigenlijk drie jaar lang over gepraat en gedroomd en in de zomer '10 hebben we de knoop doorgehakt en zijn we er serieus werk van gaan maken. Zomer 2011 leek ons een ideale periode aangezien ik, als alles goed gaat, dan mijn diploma op zak heb. Vanaf september '10 is Rushendell het via z'n werk gaan regelen en na een poos praten, vervolgens niks horen, vervolgens weer veel praten met die, die en die, een nee horen en dan uiteindelijk toch een schriftelijke bevestiging krijgen! Zijn ouders daar natuurlijk helemaal door het dolle heen en voor ons vooral een opluchting. Maar we hadden beide nog niet echt het gevoel?

Nu het steeds dichterbij komt (over 2 maanden vertrekken we al!), we de voorlichting van defensie hebben gehad, ik mijn scriptie heb ingeleverd en er allerlei andere dingen geregeld moeten worden, komt ook steeds meer het gevoel met bijbehorende kriebels! Nu maar hopen dat ik dat diploma binnenhaal ;)

Home sweet home?

We zijn vandaag weer thuis gekomen en de tijd is echt voorbij gevlogen! We hebben het deze week ontzettend druk gehad en kwamen eigenlijk tijd te kort.

Natuurlijk zijn we de dag na aankomst meteen naar Brikama gereden om een djembé bestelling bij Samba te doen, die we vrijdag aan het einde van de middag konden ophalen. Dit zorgde voor een hoop gedoe aangezien Samba de djembés niet af had. Uiteindelijk is het allemaal goed gekomen en waren we beide tevreden. Natuurlijk hebben we de nodige bezoekjes gebracht aan Bless Juicebar op het strand. Moest Foday uit de gevangenis gehouden worden aangezien hij zonder kaart bij Bless Juicebar aanwezig was. Als men werkt heeft hij/zij een vergunning nodig, een pasje. Zit een lokaal iemand alleen maar bij zo'n juicebar (zonder te werken) en komt er een soldaat langs, dan heeft hij/zij dus een probleem en worden ze meegenomen. Foday was al twee keer eerder meegenomen en gelukkig voor hem waren wij er en hoefde hij niet de gevangenis in. We zijn direct naar het kantoor gegaan voor een aanvraag van een vergunning en na wat met de desbetreffende man hier privé over gepraat te hebben, inclusief een prijsafspraak, kon hij er in een keer werk van maken. Het is triest, maar met geld toestoppen kun je hier echt alles bereiken. Als Foday zijn vergunning heeft mag hij dus officieel op het strand zijn. De locals zonder vergunning mogen pas vanaf een uur of 4/5 op het strand komen. Echt een belachelijke regel aangezien wij hier gast zijn en niet hun.

Ook hebben we weer een bezoek gebracht aan Muhammed's compound en zijn oom, een Marabout. Voor zijn neefjes hadden we wat speelgoed meegenomen, waar ze ontzettend blij mee waren en meteen op straat mee gingen spelen met de kinderen uit de buurt. Hier wonen echt zó veel kinderen, niet normaal. Hier nog wat foto's gemaakt en natuurlijk werden ze allemaal gek. Ze vinden het echt fantastisch om op de foto te gaan. Verder hebben we een bezoek gebracht aan de markt in Bakau en de craft market in Senegambia om onder andere Free Black en onze fruit mama te zien.

Aangezien een aantal jongens dus gestopt zijn met werken in Chosaan hadden we bedacht om een dag met hun af te spreken. We hebben dit dan ook gedaan en op woensdag kwamen Muhammed, Yaya en Lamin naar ons hotel toe (jammer genoeg kon Baba niet komen, omdat hij up-country zat bij zijn vrouw). We hebben eigenlijk de hele middag op het terras aan het strand gezeten en gedronken en gekletst. Super leuk om hun toch nog even te zien en zo hadden we ook de kans om wat beter met hun te kletsen en ze beter te leren kennen. In Chosaan had je hier toch niet echt de tijd voor aangezien ze moesten werken. Dit keer hadden we voor hun ook weer wat boeken meegenomen, waar ze ontzettend blij mee waren.

Natuurlijk kreeg Rus ook deze week weer djembé les van Memba en hebben we elke avond van hem en de band genoten in Chosaan.

Zoals ik al schreef is de tijd echt voorbij gevlogen en hadden we graag nog een weekje willen blijven. Toch hebben we gedurende deze week (voorlopig) afscheid kunnen nemen van de mensen en het land. Zodra we op Curaçao zitten worden er namelijk geen bezoekjes meer aan Gambia gebracht. Toch zullen we er weer terug komen. Gambia en de mensen zitten nou eenmaal in ons hart.

Voor de Gambia foto's: klik hier

Amsterdam - Gambia

Wat inmiddels wel duidelijk is, is dat we Gambia in ons hart hebben gesloten... Vandaag was namelijk de dag dat we voor de 3e keer in korte tijd naar Gambia gingen. Dit keer om vooral te relaxen en afscheid te nemen aangezien we voorlopig niet meer terug kunnen/gaan.

Ook dit keer vlogen we weer 's middags met Arkefly. De vlucht verliep prima totdat we gingen landen... We moesten namelijk een doorstart maken. Ik heb dit echt nog nooit meegemaakt en het was best wel eng?! De landing werd ingezet en ik vond al dat we nog zo hard gingen terwijl we echt bijna op de grond waren en opeens gaat het vliegtuig nog harder vliegen en gaan we recht omhoog. Ik kan je wel vertellen dat het dan in een keer muisstil is in zo'n vliegtuig. Na een tijdje kregen we vanuit de cockpit te horen dat de wind op het laatste moment gedraaid was en dat we dus een half rondje moest maken om vanaf de andere kant te landen. Landing weer ingezet en na een paar minuten en kei hard remmen, was echt keihard, stonden we gelukkig veilig op de grond, was wel écht een applausje waard... Bij de douane stond amper een rij waardoor het erg snel ging. Ook kwamen onze koffers al snel de band opgerold en dus konden we al snel richting de bussen. We verblijven dit keer trouwens in het Senegambia Beach Hotel. Een relaxed hotel aan het strand en het straatje waar alle restaurantjes zitten. Bovendien heeft het hotel een super mooie tuin met allerlei soorten dieren zoals apen.

Aangekomen in het hotel hebben we de koffers op de kamer gedropt, gedoucht en zijn we richting Chosaan gelopen. Wat is hier een hoop verandert zeg. Blijkbaar is er van alles gebeurd tussen de eigenaren en is een hoop van het personeel ook weg. Iedereen was weer ontzettend enthousiast om ons te zien, wij zelf natuurlijk ook om hun weer te zien. We hebben nog wat gegeten en genoten van de live band. Welcome home!

Goodbye

Vandaag is alweer onze laatste dag! We hebben eerst lekker ontbeten en daarna zijn we naar Senegambia gegaan omdat we daar een afspraak hadden met iemand die Gambiaanse Congo's naar ons gaat opsturen. Na wat afspraken met hem gemaakt te hebben en wat gedronken te hebben zijn we even de craftmarket opgelopen om een bezoekje te brengen aan Free Black. Vervolgens zijn we wat gaan lunchen bij het Senegambia hotel en zijn we naar Bless Juicebar gelopen om nog een laatste shakie te drinken en om afscheid te nemen.

Weer in het hotel aangekomen zagen we dat ons vliegtuig vertraging had en dat we pas om 9 uur opgehaald zouden worden. We hadden zo dus nog mooi de kans om voor de laatste keer bij Chosaan te gaan eten en afscheid van iedereen daar te nemen. Eerst hebben we nog gedag gezegd tegen Free Black en vervolgens zijn we dus naar Chosaan gegaan. Na lekker gegeten te hebben en iedereen een dikke knuffel te hebben gegeven zijn we naar het hotel gegaan om te wachten op de bus die ons naar het vliegveld zou brengen.

Op het vliegveld ging alles reuze snel en we hadden zelfs geen problemen met onze 3 djembés! Natuurlijk hadden we zwaar overgewicht, maar lucky us, er werd een oogje toegeknepen! Eenmaal door de douane hebben we genoten van ons laatste fruitcocktail en moesten we behoorlijk lang wachten... Het vliegtuig vertrok uiteindelijk om 1 uur 's nachts!

Djembés, Marabout & Sainey's Compound

Ondanks alle commotie van gister hebben we eigenlijk toch wel goed geslapen. Na het ontbijt zijn we via het strand weer richting Bless Juicebar gelopen. We hoorden namelijk dat Lamin weer aanwezig was en dus hebben we daar een poosje gezeten om wat te kletsen en te chillen. Vervolgens hebben we geluncht in het Senegambia Hotel en zijn we richting Senegambia gelopen om een taxi te pakken.

Allereerst hebben we nog een stop gemaakt bij Muhammed, we moesten namelijk nog wat ophalen daar en hebben nog een bezoekje gebracht aan de Marabout. Vervolgens zijn we richting Brikama gereden om de djembés op te halen en next stop was een bezoek brengen aan de compound van Sainey, de taxi chauffeur. Inmiddels was het al donker en aangezien ze geen stroom hebben zaten we dus in het donker te eten, met een man die een beetje last heeft van malaria. Je hebt hier geen malaria, maar een klein beetje... In ieder geval, het was weer een hele belevenis!

What a day...

Allereerst: wat een dag!!

We waren vandaag vrij laat en besloten toch om richting James Island te gaan. Eenmaal in Senegambia aangekomen een taxi gevonden die ons er naar toe wou brengen. Allereerst moesten we in Banjul met de ferry naar de overkant. Aangezien er pas geleden een auto met chauffeur het water in was 'gevallen' en uiteindelijk is verdronken mogen toeristen in ieder geval niet meer in de auto blijven zitten. De beveiliger vertelde ons dan ook dat we alvast op de ferry konden gaan en dat de auto zo zou komen. Eindstand stonden wij dus op de ferry en de auto niet! We zijn dan ook net voor vertrek weer aan land gegaan. Uiteindelijk stonden de auto en wij wel op de volgende ferry.

In Barra aangekomen zijn we meteen richting James Island gereden. Hier aangekomen bleek dat we en voor het museum moesten betalen en voor de boot om naar James Island te gaan, en om op James Island te mogen zijn en ook nog eens om in de plaats zelf te mogen zijn. Wat neer zou komen op bijna 1000 D. meer en dat terwijl alles inclusief zou moeten zijn met de toeristentaxi... De chauffeur hield zich nogal van de domme, wat zeer irritant was, en uiteindelijk hebben we dan ook alleen een rondleiding gedaan in het museum.

Vervolgens zijn we terug gegaan richting Barra om de ferry te nemen en tot overmaat van ramp bleken 2 ferry's kapot te zijn. Er stond dus een ontzettend lange rij te wachten om naar de overkant te mogen. Vaak valt er wel wat te regelen bij de beveiligertjes, d.m.v. wat geld toestoppen, maar als de hele rij dat doet kom je natuurlijk ook niet verder... En dus tikte en tikte de tijd maar verder tot dat het al 10 uur was geweest. Aangezien de laatste ferry zou komen besloten we om lopend de ferry op te gaan en de taxi tot daar te betalen. De chauffeur deed hier hartstikke moeilijk over en uiteindelijk hebben we toch een deel van het geld gegeven en hebben we de ferry gepakt.

Aan de overkant gekomen hebben we weer een taxi gepakt richting Senegambia en zijn we wat gaan eten, inmiddels was het al bijna 12 uur. Na gegeten te hebben en van de liveband genoten te hebben zijn we terug gelopen naar de taxi's. Daar kwam iemand van de politie naar ons toe (voor Senegambia staat een politiepost om auto's te controleren) dat de chauffeur een klacht tegen ons had ingediend! Wij dus mee naar zo'n politiebureautje en daar liepen de gemoederen hoog op. De taxi chauffeur zat kei hard te liegen en wij raakten natuurlijk ontzettend geïrriteerd en dat om 2 uur half 3 's nachts! Uiteindelijk is het toch allemaal wel opgelost, alleen niet naar onze zin. Maar goed, morgen een nieuwe dag!

Muhammed's Compound

Vandaag was echt een ontzettend leuke dag!

Allereerst zijn we lekker gaan ontbijten in het hotel en zijn we via het strand naar Bless Juicebar gelopen om wat te chillen en te kletsen. Om 2 uur hadden we met Muhammed afgesproken bij Chosaan en daarvoor zijn we eerst nog even naar een supermarktje gegaan om een grote zak rijst te kopen voor de familie. Eenmaal aangekomen bij de compound kregen we al een heel warm welkom. We werden al meteen omhelst door zijn neefjes en nichtje en voorgesteld aan de familie. Ze hadden zeker goed aan ons gedacht; zo hadden ze een flesje water voor ons aangezien tapwater niet echt goed voor ons is en hadden ze zelfs flesjes fris opgehaald! We hebben veel gekletst, foto's bekeken, gespeeld met de kinderen en echt heerlijke domoda gegeten! Aan het eind van de middag zijn we ook nog bij een oom van Muhammed langs gegaan, een zeer bekende Marabout in het dorp. Het was heel interessant om een keer bij zo iemand geweest te zijn en dit meegemaakt te hebben! Rond half 7 zijn we bij Muhammed vertrokken aangezien hij moest werken. Jammer dat het niet zijn dag vrij was anders waren we er waarschijnlijk nog wel een poosje gebleven ;) Eenmaal terug gekomen in het hotel ons natuurlijk opgefrist en gegeten bij Chosaan!